القیاس!!!

دیروز


استقلال نداشتیم نان داشتیم


آزادی نداشتیم نان داشتیم


جمهوری اسلامی نداشتیم
.
.
.


دیروز


استقلال نداشتیم نان داشتیم


آزادی نداشتیم نان داشتیم


جمهوری اسلامی نداشتیم نان داشتیم


مجلس مردمی نداشتیم نان داشتیم


دولت مردمی نداشتیم نان داشتیم


انرژی هسته ای نداشتیم نان داشتیم


کاوشگر یک نداشتیم نان داشتیم


پرتاب ماهواره نداشتیم نان داشتیم


..................... ...........

..................... ...........

.................... ...........



اما امروز


استقلال داریم نان نداریم


آزادی داریم نان نداریم


جمهوری اسلامی داریم نان نداریم


مجلس مردمی داریم نان نداریم


دولت مردمی داریم نان نداریم


انرژی هسته ای داریم نان نداریم


کاوشگر یک داریم نان نداریم


پرتاب ماهواره داریم نان نداریم


................... ..........

................... ..........

................... ..........


البته نان را که مطمئنم نداریم، اما داریم ها را من نمی گویم؛ فی عهده الراوی



خدایا چنان کـن سـرانجام کـار


که گیرم بیایـد دو پرسی نـاهـار



تـوانــا بـود هــرکـــه دارا بــود


دلار است کـامـروز کـارا بــود



که دارا امیـر است و دانـا اسیــر


اسیر اسـت قانع بـه نـان و پنـیــر



بـنـی آدم اعضای هـم مـی درنـد


عـلانــیـه امـوال هـم مـی بـرنــد



چوعضوی به درد آورد روزگــار


جراحت فـزونــش کـنـد از هـزار



نگیـرد کسـی دست درویش پیـر


به وامانده نبود کـسـی دسـتگیــر



زِگـردن فــرازان ســرمــایـــه دار


نــباشد کسـی کـاو بر آرد دمــار



مـکیــدنـد خــون نــود را دَهــی


گشودند این دَه بــه قدرت رَهــی



نه خوفی زِ خالق نه ترسی زِخـلـق


رساندند ما را نفس هــا بــه حلـق



چنین گفت سعدی به زیدی همی


بــه زخم خــلایـق بِـنِــه مرحـمی



تـو کَـز مـحنت دیگران بی غـمی


چه گویم؟ زبان بسته بهتـر، دمـی



مگر تا که منجـی زِ ره در رسـد


کـه عمر ستمکارگان سـر رسـد